کمشنوایی یکی از رایجترین اختلالاتی است که امروزه مردم دنیا با آن روبرو هستند اهمیت این مشکل را در آمارها میتوانیم مشاهده کنیم.
در حدود ٪۵ از افراد معادل ۴۳۰ میلیون نفر دچار کم شنوایی ناتوان کننده هستند که نیاز به اقدامات درمانی و توانبخشی دارند.
از این آمار در حدود ۳۴ میلیون نفر کودک کم شنوا هستند از هر ۱۰۰۰ تولد ۱ تا ۵ تولد دچار کم شنواییهای مختلف هستند. طبق برآورد سازمان بهداشت جهانی تا سال ۲۰۵۰، ۲/۵ میلیارد نفر در سراسر جهان درجات مختلفی از کم شنوایی را دارند که ۷۰۰ میلیون نفر این افراد دچار کم شنوای های ناتوان کننده هستند که نیاز به اقدامات توانبخشی و ملاحظات درمانی دارند. این آمار اهمیت توجه به درمان کم شنوایی را به ما گوشزد میکند.
انتخاب روشهای درمانی کم شنوایی بستگی به نوع کم شنوایی و علت ابعاد آن دارد.
اگر در شنیدن مشکل دارید اولین قدم مراجعه به متخصص گوش و حلق و بینی و دارویابی شنوایی میباشد.
در کودکان کم شنوایی درمان نشده بر روی رشد گفتار، زبان یادگیری و تعاملات اجتماعی تاثیر منفی دارد.
در همین حال افراد مسن با کم شنوایی در مکالمات و ارتباطات روزمره دچار مشکل میشوند و ممکن است شروع به کنارهگیری از دوستان و خانواده و فعالیت های اجتماعی کنند در حقیقت برای افرادی که در سن بازنشستگی هستند کم شنوایی درمان نشده باعث مشکلات جسمی و روحی زیادی برای آنها میشود.
گوشهگیری، افسردگی و افزایش احتمال زمین خوردن از عوارض کم شنوایی است. متداولترین نوع کاهش شنوایی، پیر گوشی یا کاهش شنوایی ناشی از سن است هر چه سن بالاتر میرود تعداد سلولهای حساس شنوایی در حلزون گوش که مسئول گیرنده صدا هستند کاهش پیدا میکند و عملکرد آن مختل میشود تقریباً بعضی از افراد بالای ۷۰ سال به درجاتی از کم شنوایی مبتلا هستند.
معمولاً کم شنوایی از نوع حسی عصبی است یعنی کم شنوایی ناشی از اختلال در گوش داخلی (حس و عصب گوش) است علاوه بر افزایش سن، قرار گرفتن در معرض صداهای بلند به مدت طولانی از عوامل دیگر برای ابعاد کم شنوایی حسی عصبی است. کم شنوایی حسی عصبی دائمی است و با دارو و جراحی قابل درمان نمیباشد چون سلولهای مویی حلزون گوش آسیب دیدهاند و قابلیت ترمیم ندارند معمولاً برای این افراد سمعک و توصیههای پیشگیری از کم شنوایی پیشنهاد میشود در موارد بسیار شدید که کم شنوایی تبدیل به ناشنوایی میشود کاشت حلزون توصیه میگردد.
با افزایش سن شنوایی به تدریج کاهش پیدا میکند و بهتر است درمان شود چون اختلال در شنوایی باعث کاهش ارتباطات اجتماعی، گوشهگیری و انزوا می شود. برای ایمنی و افزایش کیفیت زندگی شنوایی سالم لازم و ضروری میباشد.
بعد از انجام شنوایی سنجی زمانی که مشخص شد شما کم شنوایی حسی عصبی دارید در صورت نیاز به سمعک در کلینیک شنوایی، مشاورههای تخصصی در مورد تجویز و استفاده از سمعک به شما داده میشود. باید گفت سمعک شنوایی شما را به طور کامل بازیابی نمیکند. هدف اصلی استفاده از سمعک تقویت صداهای محیط و جلوگیری از عادت شما به کم شنوایی و ارتباطات بهتر و شرکت در تعاملات اجتماعی به صورت مستقل میباشد. برای افرادی که کم شنوایی عمیق دارند و نمیتوانند سمعک استفاده نمایند کاشت حلزون و سمعکهای کاشت توصیه میگردد.
سمعک و کاشت حلزون باعث بهتر شدن سطح شنوایی میشود اما تمرین و آموزش شنیدن به مغز کمک میکند که صدا را بهتر پردازش کند.
با وسایل کمک شنوایی، شنیدن ایجاد میشود اما درک صداها ممکن است به طور کامل انجام نشود که با تمرینهایی که متخصصین شنوایی به شما میدهند درک صداها برای شما کاربران سمعک و کاشت حلزون راحتتر خواهد شد.
نوعی دیگر از کاهش شنوایی، از نوع انتقالی میباشد یعنی مسیرهای انتقال صوت در گوش خارجی یا گوش میانی دچار اختلال شده است که این اختلال ممکن است براثر عوامل ژنتیک و مادرزادی، عفونتهای ویروسی یا باکتریایی ایجاد شده باشد و یا حتی ممکن است که کم شنوایی براثر جرم گوش باشد که با برداشتن جرم گوش، شنوایی دوباره بازیابی میشود.
به طور کلی میتوان گفت این نوع کم شنوایی با دارو و جراحی قابل درمان میباشد و در بعضی از افراد اگر قابل درمان نبود و پیشنهاد متخصص سمعک توصیه میگردد.
اصلیترین علت کم شنوایی حسی عصبی تخریب سلولهای مویی شنوایی در داخل حلزون میباشد که قابلیت ترمیم ندارند.
دانشمندان با تزریق سلولهای بنیادی که قابلیت تبدیل به یک سلول را دارند در صدد هستند که عملکرد و توانایی سلولهای مویی را بازیابی کنند که با آزمایش بر روی حیوانات به نتایج قابل توجه و امیدوار کنندهای رسیدهاند اما تا رسیدن به درمان قطعی و بازگشت کامل شنوایی، تحقیقات بیشتری لازم میباشد.
به گفتهی محققین، ممکن است در طی ۵ تا ۱۰ سال آینده بتوان بعضی از کم شنواییهای حسی عصبی را با این روش درمان کرد.
